Hierbij de foto die ik maakte van buurvrouw Gerda, de vriendin van Jeroen en ook in het begin van Rene. De vrouw die plotseling met haar huisgenote voor mijn neus stond. We hebben elkaar lang gesproken en ze nodigde me uit om een kopje koffie bij haar te komen drinken. Dat was leuk en het was een prettig gesprek.  Ook vertelde ik haar dat ik degene was geweest die zijn eigen broer had ontdekt bij zijn zelfmoord. Hierop reageerde Gerda dat ze werkelijk een zeer groot begrip en respect had voor mensen die dit uiteindelijk ook echt deden. Ik had daar nog niet eerder zo naar gekeken.  Maar voor mij betekende het gewoon dat iemand zoiets doet wanneer iemand geen enkel doel meer in zijn leven kan zien. Enfin, alles bij elkaar, is het toch een prettige gesprek geweest en ze gaf me aan dat het net was alsof Rene weer heel even bij haar was geweest.  Ze had in ieder geval duidelijk kunnen merken dat ik zijn familie was. Zelf ondervond ik de grootste steun als antwoord van een voormalige Groningse advocate met de naam Yvonne Samuels. de vrouw die ik via Willem de Ridder had mogen leren kennen en die mij in een van onze eerste contacten direct wilde wijzen op het bestaan van Thich Nhat  Hanh, de Boedistische vredesactivist die op zeer extreme wijze de Vietnam-oorlog wist te overleven en over zijn idee van vrede zeer grote achting ontving van niemand minder dan Marin Luther King, die hem zelfs willde voortdragen als de nieuwe nobelprijs van de vrede. Hij zou het volgens mij ook zeker verdiend hebben, maar ook de held van de Filippijnen Jose Rizal, zou deze prijs zeker verdiend hebben, maar toen was die prijs nog helemaal niet ingevoerd natuurlijk.

zie: Thich Nhat Hanh die uiteindelijk zijn eigen land niet meer in mocht en toen terug keerde naar Europa waar hij het dorpje Plum Village heeft opgericht.